Het opmerkelijk is dat bepaalde thema’s en verhalen, die we van latere werken kennen, hier al hun intrede doen, weliswaar op elliptische wijze, – het Gilgamesj-epos telt minder dan 100 pagina’s en staat vol lacunes, omdat een aanzienlijk deel van de kleitabletten nog niet is teruggevonden. Er bestaat onder historici de hoop ze ooit allemaal op te graven, maar voorlopig moeten we het met een verhaal vol hiaten stellen, al zijn de hoofdlijnen duidelijk.
Literaire analyses van grote werken
Waarom is het goed 