Jane Austen boogt op de burgerlijke intriges om het verhaal te laten vloeien, maar reflecteert er tegelijkertijd op van bovenaf met een bijtende ironie. Dat doet ze net als in haar andere verhalen via een zelfbewuste jonge vrouw, die wel volledig binnen de etiquette past maar tegelijkertijd meer van het leven wil, het gezelschap van intelligente mensen verkiest boven dat van graven en barons.
