De dickensiaanse kwaliteiten van Amado maken het materiaal tot iets groters: er is een onweerstaanbare bruisende levendigheid in de personages en in de wereld waarin ze zich voortbewegen; los van de (al dan niet impliciete) politieke kritiek is er een bonte groep figuren van wie je met spijt afscheid neemt na 260 pagina’s.
Literaire analyses van grote werken
Waarom is het goed 